-
1 пополняться
См. также в других словарях:
uzupełniać się – uzupełnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć całość przez wzajemne dopełnianie się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu świetnie się uzupełniali. W dzisiejszym przedstawieniu aktorzy świetnie się uzupełnili. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzupełniać — ndk I, uzupełniaćam, uzupełniaćasz, uzupełniaćają, uzupełniaćaj, uzupełniaćał, uzupełniaćany uzupełnić dk VIa, uzupełniaćnię, uzupełniaćnisz, uzupełniaćnij, uzupełniaćnił, uzupełniaćniony «czynić zupełnym, kompletnym, dopełniać, kompletować;… … Słownik języka polskiego
dopełniać się – dopełnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dopaso wywać się jeden do drugiego, uzupełniać się tak, aby tworzyć zgodną całość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brat z siostrą dopełniają się znakomicie. Szczegóły wnętrza znakomicie się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozszerzać się – rozszerzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się szerszym, poszerzać się na pewnym odcinku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dolina rozszerzała się. Rzeka rozszerzała się u ujścia. Spódnica rozszerza się dołem. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szkolić się – wyszkolić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zdobywać umiejętności, wykształcenie w jakiejś dziedzinie; uzupełniać wykształcenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szkolić się na mechanika, operatora, kierowcę. Wyszkolić się na kursie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopełnić — dk VIa, dopełnićnię, dopełnićnisz, dopełnićnij (dopełnićpełń), dopełnićnił, dopełnićniony dopełniać ndk I, dopełnićam, dopełnićasz, dopełnićają, dopełnićaj, dopełnićał, dopełnićany 1. «dodać, dolać, dołożyć, dosypać do pełna» Dopełnić zawartość… … Słownik języka polskiego
rozwijać — ndk I, rozwijaćam, rozwijaćasz, rozwijaćają, rozwijaćaj, rozwijaćał, rozwijaćany rozwinąć dk Vb, rozwijaćnę, rozwijaćniesz, rozwijaćwiń, rozwijaćnął, rozwijaćnęła, rozwijaćnęli, rozwijaćnięty, rozwijaćnąwszy 1. «rozprostowywać coś zwiniętego,… … Słownik języka polskiego
zapas — m IV, D. u, Ms. zapassie; lm M. y 1. «pewna ilość, liczba czegoś, np. jakichś produktów, surowców, pieniędzy zebranych w celu przechowania przez pewien okres, do użycia w przyszłości; zasób czegoś, rezerwa» Ogromne, niewyczerpane, niewielkie,… … Słownik języka polskiego
gest — m IV, D. u, Ms. geście; lm M. y «ruch ciała, najczęściej ruch ręki, towarzyszący mowie, podkreślający treść tego, o czym się mówi, czasem zastępujący mowę; skinienie, znak» Błagalne gesty. Patetyczny, pożegnalny, uprzejmy gest. Gest bezsilności,… … Słownik języka polskiego
wiadomość — ż V, DCMs. wiadomośćści; lm MD. wiadomośćści 1. «informacja o czymś, rzecz zakomunikowana; zawiadomienie, doniesienie, wieść» Aktualna, alarmująca, cenna, ciekawa, dobra, miła, pomyślna, radosna, sensacyjna, smutna, ważna wiadomość. Najświeższe,… … Słownik języka polskiego
douczać — ndk I, douczaćam, douczaćasz, douczaćają, douczaćał, douczaćany rzad. douczyć dk VIb, douczaćczę, douczaćczysz, douczaćucz, douczaćczył, douczaćczony «uzupełniać czyjeś wiadomości, wykształcenie, pomagać w nauce; dokształcać kogoś» Douczał… … Słownik języka polskiego
